Chapter 28

ఆ రాత్రికి నీలు వాళ్ల ఇంట్లో గాయత్రి బస।
అప్పటిదాకా జరిగిన విషయం అంతా నీలు గాయత్రికి చెప్పింది। అంతా చెప్పి,
"గాయత్రీ, నిజంగానే ఆ రాతి మండపంలో ఏమయినా ఉంటుందంటావా??"
"ఏమో, ఏ పుట్టలో ఏ పాముందో, చెయ్యిపెడితేనేగా తెలిసేది"
"సర్లేవే, నీ పరిహాసం నువ్వూనూ.. , అసలు ఇన్నేళ్లు గా ఎవరికీ దొరకనిది అక్కడ ఉందంటే, నాకు నమ్మబుద్ధికావట్లేదు" ట
"'ఇప్పటిదాకా ఎవరికీ దొరకలేదు కాబట్టి, అక్కడ ఏదీ లేదు' అన్నది archaeology ఖండిస్తుంది। అసలు మా వాళ్లు ఏమంటారంటే..."
"అమ్మా తల్లీ, ఒప్పుకున్నాలేవే, ఇక పెద్ద క్లాసు పీకద్దు॥। నీతో చెప్పాను చూడు॥॥। చిన్నప్పుడు నుంచి ఎన్ని సార్లు దొరికిపోయానో....."
"అంత మరీ పీక్కుతింటానే నేను నా analysis తోటీ, పరిశీలనా దృష్టి తోటీ....."
"అయినా పండగపూట కూడా పాత మొగుడేనా, అన్నట్లు, ఇప్పుడు కుడా నేనే ఎందుకే, రేపు చూపిస్తాగా, నీకోసం కొత్త బకరాలు ఉన్నారులే, వాళ్లని ఓ చూపు చూద్దువుగానీ..."
ఇంతలో సీత వచ్చింది,"ఏంటి మా బావా వాళ్ల గురించేనా, గాయత్రక్కా నీకు మంచి పోటీ కూడా అవుతారులే..."
"ఏంటే ఇద్దరు తెగ introduction ఇచ్చేస్తున్నారు..."
అంతా నవ్వుకుని, రేపు పొద్దున్న రాతి మండపం దగ్గర వనభోజనాలు, ఆ ముసుగులో తవ్వకాలు తలుచుకుంటూ పడుకున్నారు।


/**************************/
పొద్దున్న అంతా రాతి మండపం చేరుకున్నారు।
"రాగానే పని మొదలెడితే, మరీ బావుండదేమో...", నీలు సామాన్లు సర్దుతూ అంది।
"అబ్బే ఇప్పుడేగా ఇడ్లీలు తిన్నది, తొందరేం లేదులే" అన్నాడు లోకేష్॥
"ఛా, ఎప్పుడూ తిండి గోలే, అమెరికా వెళ్లి చెడిపోయారు బొత్తిగా" అంది సీత ఎగతాళిగా

"కాసేపు ఏదయినా సరదా చెయ్యొచ్చుగా అక్కా, ఇంతలో పక్కూరునించి మా బావ వాళ్లు కూడా వస్తారు" సీత పొడిగించింది।
"సరే, మేము కాలేజీలో ఏవో పిచ్చి పిచ్చి ప్రాసలతో వాక్యాలు అల్లేవాళ్లం, భలే కవితలు పుడతాయి, ఆడుదామా.." నీలు సలహా పారేసింది।

గాయత్రి మొదలుకూడా పెట్టేసింది...।
"తళ తళ లాడే రిన్ తెలుపు"
అంతలోనే, వచ్చారు మధు, దీపక్, విజయ్।
మధు వెంటనే, "ఏంటి, ఏదో జరుగుతోందిక్కడ, మాకు తెలియాలి, తెలియాలంటే తెలియాలి॥॥।"
"ఊరికే చెవికోసిన మేక లాగా అరవకు బావా... ఆటాడుతున్నాం, నువ్వు కూడా చేరు.."
గాయత్రి అక్క మొదలుపెట్టింది। ప్రాసతో ఏది తోస్తే అది..."
ఇదుగో ఇది "తళ తళ లాడే రిన్ తెలుపు"
"నిగ నిగ లాడే మా మధు నలుపు", విజయ్ అందుకున్నాడు
"తిప్పండి నాయనా ఈ ఆటని ఒక మలుపు", నీలు కొనసాగించింది
ఎలాగయినా గాయత్రిని impress చేయాలని దీపక్,
"ఎంతో గట్టిది మా ఇంటి తలుపు"
"దీపక్, ఇంతకీ అసలు సంగతి తెలుపు", hint ఇచ్చాడు మధు
రెచ్చిపోయి, దీపక్, "గాయత్రీ, నీపై ఎంతో కలిగింది వలపు"
"దీపక్, నీకు కొంచెం ఎక్కువయ్యింది బలుపు", గాయత్రి ఘాటుగా విసిరింది
"గాయత్రీ, నీ అవేశం కొంచెం నిలుపు", నీలు అంది
లోకేష్ ఏదయినా చెప్పాలని ఉబలాట పడిపోతున్నాడు...
"సాంబారులో కాస్త ఎక్కువయ్యింది పులుపు"
ఛ, మళ్లీ తిండి గోల,
"లోకేష్, నువ్వు పప్పులో నెయ్యి బాగా కలుపు"
"ఎంత కష్టించినా లేనే లేదు మాకు అలుపు", రాత్రి జీపు ప్రయాణం తలుస్తూ విజయ్
"ముద్దులొలుకు సీతేగా మా ఇంటి ఇలవేలుపు", మధు అన్నాడు।
సీత మొహం వెలిగిపోయింది।
"ఈ ఆటలో నాదే నాదే గెలుపు" సీత గెంతుతూ చెప్పింది।
"అసలు సంగతి ఏమనగా, చెన్నయ్ వెళ్లింది పిలుపు", మధు విప్పాడు విషయాన్ని!!!
గాయత్రీ, నీలు, లోకేష్ లకి అర్థం కాలేదు విషయం। "అంటే"??? అన్నారు వాళ్లు ముగ్గురూ ఒక్కసారిగా...

సీత కాళ్ల కింద ఏవో బాగా అరిగిన తెలుగు అక్షరాలు లాగా కనిపిస్తున్నాయి॥॥॥

"రాజులు రారాజులు పొందగ వచ్చెను
దొంగలు గజదొంగలు దోచగ సొచ్చెను
చిక్కదు ఆశాపరులను
మిక్కిలి అశూయాపరులను
అది వెలసెను లోక కల్యాణమునకు
కాని అదె కారణము ప్రళయమునకు"

శ్రీహర్ష (16-Sep-05)