Friday, July 08, 2005

Chapter 16

కొన్ని వేల మైళ్ల దూరంలో (కార్నెల్ యూనివర్సిటీ, న్యూ యార్క్)

హడావిడిగా ఉంది కాలేజి కేంటీన్, ఇద్దరు మెడికల్ స్టూడెంట్లు మాట్లాడుకుంటున్నారు.

"ఈ పాటికి మన వాడు పూర్తి చేసి ఉంటాడంటావా ? "
"వాడి సంగతి నీకు తెలీదు, FM రేడియో వింటూ ఆపరేషన్ చేస్తాడు,
మనిషి ఎంత సరదాగా ఉంటాడో , పని చేసేటప్పుడు అంత సీరియస్", కాఫీ తాగుతూ అన్నాడు దీపక్.
ఇంతలో చిన్నగా విసిల్ వేస్తూ వచ్చాడు లోకేష్,
"How was it ?"
"Good. Went pretty well."
"అవును, ఆ పేషంట్ కి అనెస్తీషియా అంటే ఎలర్జీ అన్నావు కదా , లోకల్ అనెస్తీషియా ఇచ్చావా ? "
"నా సంగతి నీకు తెలుసు కదా , నో లోకల్ నో స్మగుల్డ్, వోన్లీ ఇంపోర్టెడ్!"
"ఒరే, ఆపరా నీ జోకులు, అహ్ అహ అహ్" చిన్నగా దగ్గుతూ ..
"ఇక్కడ కాఫీ తాగినప్పుడల్లా గొంతు పట్టినట్టు ఉంటుంది" అన్నాడు దీపక్,
"ఈ సారి కాఫీ తాగేటప్పుడు , స్పూన్ అవతల పడెయ్"
"ఒరేయ్ , " ఈ సారి ఇద్దరూ లోకేష్ ని కొట్టడానికి లేచారు!


* * * * * * * * * * * * *

వంట చేస్తున్న లోకేష్ హాల్ లోకి వస్తూ అన్నాడు,
"వంట చెయ్యడం అనేది సైన్స్ కి తక్కువ , ఆర్ట్ కి ఎక్కువ."
హాల్ లో F.R.I.E.N.D.S సీరియల్ ని సీరియస్ గా చూస్తున్న దీపక్ విరక్తిగా అన్నాడు,
"నిజమే, కొంపదీసి ఈ మధ్య పోస్ట్ మోడెర్నిజం, abstract ఆర్ట్ గురించి ఏమీ చదవట్లేదు కదా ?"
"ఛీ, ఐనా ఆర్ట్ నీ కళ్లకెలా కనిపిస్తుంది? పబ్ లో సరైన లైటింగ్ ఉండదు,డిస్కోలో తలకి బేలన్స్ ఉండదు, ఇంతకీ నిన్న నీ డేట్ ఎలా ఉంది ? "
"She is damn good. I think I'm in love with her".
"ఒరే, మొన్న ఇదే మాట వేరే అమ్మాయి గురించి చెప్పావు కదరా ? ఒక్క రోజులో ప్రేమ ఎలా పుట్టుకొస్తుందిరా ?"
"ప్రేమ గుడ్డిది రా "
"ఐతే , వచ్చే వారం , వేరే గుడ్డి అమ్మాయి కనిపిస్తుందా ?"
"ఒరే ...."
తిట్టు మధ్యలోనే ఆగి పోయింది, ఫోన్ రింగ్ అవ్వడంతో!

"చూడరా , నా డేట్ అయ్యివుంటుంది."

లోకేష్ ఫోన్ లిఫ్ట్ చేశాడు.
"You want to speak to Deepak ? He is on vacation. Would you like to hold the line ?"
"ఒరే ..."
పరిగెడుతూ వెళ్లి ఫోన్ లాక్కున్నాడు దీపక్.

కాసేపు గోడకి ఆనుకుని
కాసేపు బీన్ బేగ్ మీద కూర్చోని
కాసేపు వాటర్ బెడ్ మీదకి ఫోన్ లాక్కొని
కాసేపు నడుస్తూ ,
కాసేపు నవ్వుతూ
కాసేపు గుండ్రంగా తిరుగుతూ మాట్లాడుతున్నాడు దీపక్.

టిక్ టిక్ పావు గంట
టిక్ టిక్ అర గంట
టిక్ టిక్ గంట
టిక్ టిక్ గంటన్నర

సాగుతూనే ఉంది సంభాషణ.

ఇక లాభం లేదని వెళ్లి ఫోన్ డిస్కనెక్ట్ చేశాడు లోకేష్.
"ఏం చేస్తున్నావ్ "
"చాల్లేరా, కాలేజి నించి ఇంటికి వచ్చిన అర గంట గురించి రెండు గంటలు చెప్తున్నావ్ "
ట్రింగ్ ట్రింగ్ , ఫోన్ మళ్లీ మోగడంతో స్టెల్లా అయి ఉంటుంది అనుకుంటూ లిఫ్ట్ చేశాడు దీపక్.
"స్టెల్లా , What happened was ... "
"ఎవరు స్టెల్లా ? మా అబ్బాయి కి ఫోన్ ఇవ్వు", గాటుగా వినిపించింది కంఠం.
"లోకెష్, నీకు ఫోన్, ఊలపల్లి నించి!"
పరిగెడుతూ వచ్చి ఫోన్ తీసుకుని అన్నాడు "నాన్న గారు..."
"ఏరా మాలోకం, ఈ స్టెల్లా ఎవరు ? "
"నాన్నా , ఎన్ని సార్లు చెప్పాను నన్ను అలా పిలవద్దని, నా పేరు లోకేష్"
"పాలు కాచి తోడు పెట్టరా అంటే ఇల్లంతా పొగ పెట్టిన మాలోకానివి"
"అది అప్పుడు నాన్నా , ఇప్పుడు నేను పెద్ద ని chef ని,రెస్టారెంట్ పెడదామని చూస్తున్నా"
"నీ తిండి తిన్న వాళ్లందరికీ నువ్వు వైద్యం చెయ్యగలిగితే చాలు, సరిపడే డబ్బులు , ఏం తెలివి రా ?"
"ఎంతైనా డాక్టర్ కృష్ణమూర్తి గారి కొడుకును కదా ?"
"సరి , సరి , నీతో ఒక ముఖ్యమైన విషయం మాట్లాడాలి "
"దేని గురించి నాన్నా ?"
"నీలు గురించి"

సశేషం [బెంగుళూరు, (జూలై 11, 2005) , కళ్యాణ్(కాకినాడ)]

0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home