Chapter 24

గది తలుపు గట్టిగా వేశాడు దీపక్.
"ఏంట్రా ఇది? నాకు పెళ్లేంటి? ఏంటసలిదంతా? చూసేవాళ్లకీ, అప్పుడప్పుడూ నాకూ, తెలియదుగానీ, నాకు కూడా మనసనేది ఉంది తెలుసా? కానీ పిల్ల బాగుందిలే. మంచి డెసిషన్"
"ఎహె. ఆపరా గోల. పెళ్లిలేదు గిళ్లిలేదు. ఎక్కువ ఆశలు పెట్టుకోకు. విషయం చెప్తా విను."
"చెప్పు"
"మొన్న నాకు మా నాన్న నుంచి కాల్ వచ్చిందా?"
"నేను మాట్లాడిందా?"
"ఆఁ. నీలూ మీద పిడుగు పడిందని అప్పుడే తెలిసింది నాకు. కానీ మా నాన్న మరో విషయం చెప్పాడు. నీలూకి Dementia అని వాళ్ల family కి చెప్పాడట."
"వచ్చే chances ఉన్నాయి, నిజమే కదా?"
"కానీ తనకి లేదట. నాకూ నీలూకీ పెళ్లి జరిపించటం కోసం అలా అన్నాడట."
"WHAT!?!?! లేని జబ్బు ఉందని చెప్పాడా పెళ్లికోసం? ఇది ఘోరం. One minute, అంటే నీలూకి Dementia లేదన్నమాట. నాకిప్పుడు మా పెళ్లికి ఏ అభ్యంతరమూ లేదు. నాకోకే. నేను చేసుకుంటా."
"విషయం వినరా బాబూ. నేను నిజంగా సీరియస్. మా నాన్న ఎప్పుడూ ఇలాంటి పని చేయలేదు."
"నేను కూడా సీరియస్, చెప్పు."
"ఇవన్నీ ఇక్కడెవరికీ తెలియవు. పట్నంలో మా నాన్న పనిచేసే hospital illegal గా human body parts ని traffic చేస్తుందని rumors ఉన్నాయి. నేను ఎన్నోసార్లు కదిలించాను ఆయన్ని ఈ విషయంపైన, ఎప్పుడూ దాటవేసేవాడు"
"ఆ hospital గురించి నేనూ విన్నాను"
"కానీ ఆ పుకార్లు నిజమేనని ఈమధ్యనే నాకు అర్థమైంది. వాళ్ల storage facilities కి ఆ మధ్య రెండు రోజులపాటు power cut అయింది. పక్కరోజున ఇద్దరు డైరెక్టర్లు రాజీనామా చేశారు. కారణం ఆ రెండు రోజుల్లో కోట్ల విలువ చేసే అవయవాలు చెడిపోవటమేనని నాకు కొంతమంది ద్వారా తెలిసింది. ఈ వార్త ఎక్కడా బయటికి రాలేదు. మా నాన్న కూడా ఏమీ అనలేదు."
"Oh my god!"
"ఈ పెళ్లి నీలూ ఆస్తికోసమేమో అని అనుమానించాను. జరిగిన నష్టంలో మా నాన్న part పూడ్చడానికేమో. అది confirm చేసుకోవడానికే హుటాహుటిన రావాల్సొచ్చింది."
"మరి ఈ పెళ్లి?"
"రేయ్, ఇంకా అర్థం కాలేదా? సాయంత్రం నీ విషయం చెప్పగానే ఎంత tense అయాడో చూశావుగా? ఇప్పుడు నీలూ ఆస్తి చిక్కే అవకాశం లేదని తెలిస్తే desperate అవుతాడు. మనం అసలు విషయం తెలుసుకోవచ్చు. నీకిక్కడ ఇంకో పనికూడా ఉంది. మా ఫోన్ tap చేయాలి."
"Multi-purpose అన్నమాట. రకరకాలుగా వాడండి నన్ను."
"That's the spirit! బాధపడకురా, సాయం మర్చిపోనులే"

***

పోలవరం బస్ స్టేషన్. అన్ని చిన్న టౌన్లలోలానే కోలాహలంగా ఉంది.
ఫోన్ బూత్ లో గోపాలుడున్నాడు,
"నేను అరగంటనించీ ఇక్కడే ఉన్నాను. అంతా మామూలుగానే ఉంది. డాక్టర్ ఇందాకే వచ్చాడు. వెంట ఎవరూ లేరు."
"గుడ్. ఫోన్ డాక్టర్ కి ఇవ్వు"
"ఓకే నర్సింగ్. వీలుదొరికినప్పుడు బాస్ కి నా సంగతి గురించి చెప్పు. డాక్టర్, మాట్లాడు"
"హలో"
"హలో డాక్టర్, నేను నర్సింగ్. పెళ్లి ఏర్పాట్లంట?"
"నర్సింగ్, అదంతా ఏమీలేదు. నేను handle చేయగలను. జేపీని కొంచెం ఓపిక పట్టమని చెప్పు"
"అయితే జేపీతోనే మాట్లాడు"
"బాస్ లైన్లో ఉన్నారా?"
"ఏమిటి డాక్టర్, ఎవరీ దీపక్?"
"జేపీ, నాకు కొంచెం టైం ఇవ్వు. ఈ దీపక్ ని మావాడు అమెరికానించి తీసుకొచ్చాడు. ఊర్లో ఎవరికీ వాడు తెలియదు"
"త్వరగా డాక్టర్, త్వరగా. నా దగ్గరలేనిది టైం ఒక్కటే. ఆ రాతిమండపం ఉన్న భూమి నువ్వు ఎంత త్వరగా hand over చేస్తే అంత మంచిది. లేకపోతే మా వాళ్లని దింపమంటావా?"
"వద్దు వద్దు, నేను ముందు ఎలాగోలా ఈ పెళ్లి ఆపుతాను. నాకు ఇంకొంచెం టైం..."
"బాస్ వెళ్లిపోయారు. రేపు మళ్లీ ఏదో ఒక టైం కి గోపాలుడు నిన్ను పిలుచుకొస్తాడు. అంతవరకూ పని చూడు"

కృష్ణమూర్తి ఈ ఊబిలో ఎందుకు చిక్కుకున్నానా అని బాధపడుతూ ఫోన్ కిందపెట్టాడు.

***

"ఏంటి మధూ ఈ కొత్త గోల, దీపక్ ఎవరు?"
"నేనూ ఇదే వినటం"
"నీలూకీ తనకీ ఎలా పరిచయం?"
"బావా...", సీత కాఫీ తీసుకొచ్చింది.
"కాఫీ తీసుకోరా"
"మిమ్మల్నిద్దర్నీ నీలక్క మిద్దెపైకి రమ్మంది. ఇదిగోండి", విజయ్ కి కాఫీ అందించి ఇంకో కప్పున్న ట్రే ని మధు పక్కన పడేసింది సీత.
"అబ్బో, గెస్ట్ కి కాఫీ అందించటం కూడానా, ఇంటికి ఎవరన్నా వస్తేమాత్రం ఎక్కడలేని వినయ...", తాగిన గుక్కెడు వేడి కాఫీని బట్టలమీద పడకుండా అవస్థపడి ఉమ్మేశాడు మధు, "ఒసేవ్, ఉప్పు కలుపుతావా కాఫీలో, తాగకురోయ్!!", సీత క్షణంలో మాయమైంది.
"ఈ కాఫీ చాలా బాగుంది"
"అదన్నమాట అతిథి మర్యాదకు కారణం"
"పద మరి"

***