Chapter 22

నీలు కి ఎలా చెప్పాలో అర్థం కావటం లేదు విజయ్ కి.
వాళ్లిద్దరూ అలాగే మౌనంగా ఉండిపోయారు.
చల్ల్లటి గాలి వీయడం మొదలయింది.
"వర్షం వచ్చేలా ఉందండీ. ఇంటికి వెళ్దామా?"
మధు కోసం అటు ఇటు వెతికి, " మధూ మధూ " అని గట్టిగా అరిచింది నీలు.
వెనక్కి చూసి నీలు, విజయ్ తన వైపు రావటం చూశాడు మధు.
" ఏమయ్యిందిరా ? " విజయ్ ని అడిగాడు మధు.
అప్పుడే అకస్మాత్తుగా వర్షం రావడం మొదలయ్యింది. నీలు వాళ్ల ఇంటికి పరిగెత్తారు ముగ్గురూ.
మధు నీలు ఇంటి గేటు తీస్తూండగా, గట్టిగా పిడుగు పడ్డ శబ్దం వినిపించింది.
నీలు భయంతో గట్టిగా విజయ్ ని పట్టుకుంది.
"calm down నీలు calm down"

....

" అమ్మా నీలూ , లోకేష్ నుంచి phone వచ్చింది. " అని గట్టిగా అరిచింది శశికళ.
నీలు పరిగెత్తుకుంటూ ఇంట్లోకి వెళ్లిపోయింది.

" ఇంట్లోకి తొందరగా రండి బాబూ. వర్షం లో తడిస్తే జలుబు వస్తుంది,,,
రండి , రండి . తల తుడుచుకోండి,,,
మా నీలుని కాపాడినందుకు థాంక్స్ బాబు విజయ్..........
వేడి వేడిగా coffee తీసుకువస్తాను ఆగండి. "

" బావా, మరి నా సీడీ ప్లేయర్ ??"
" నీలు వాళ్ళ అమ్మగారు ఉన్నారుగా ... అందుకే తూచ్ ...నీకు ఇవ్వను, ఎవరితో చెప్పుకొంటావో చెప్పుకో పో !!! "
" మీరు బయటకు వెళ్ళే టైము ఇచ్చానుగా .. "

వాళ్ల గోల భరించలేక హాల్లోకి వెళ్ళాడు విజయ్.
నీలు phone లో మాట్లాడుతోంది. సంస్కారం కాదని తెలిసినా వినటం మొదలుపెట్టాడు ...
ఒక్క వైపు మాటలే వినిపిస్తున్నాయి.

" మరీ ఇంతలా నాటకం ఆడతావు అనుకోలేదు లోకేష్."
" ......"
" అమ్మకు తెలుసా ??"
" ......"
" అవునా ?"
" ....."
" సో , ఎల్లుండి నా పుట్టినరోజున ఇక్కడికి వస్తున్నావన్నమాట !!"


" ఇదిగో బాబూ coffee " అని శశికళ గారు విజయ్ కి coffee ఇచ్చారు.
నీలు ఉలిక్కి పడి వెనక్కిచూసింది.

( వికేష్ రాజ్ - తిరుపతి - 24th July 2005 )