Chapter 12

అనకాపల్లి లో నీలు ఇంట్లో ఆ రోజు రాత్రి....

ప్రభాకరంగారు పడుకున్నారు.
శశికళ గారు ఏదో దీర్ఘంగా ఆలోచిస్తున్నారు,"ఏవండీ, ఏవండీ.. మిమ్మల్నేనండీ.."
"అబ్బ, ఏమిటోయ్ ఇంత రాత్రి పూట.."
"అంత మొద్దు నిద్ర పోకపోతే, కాస్త వినచ్చు కదా.."
"ఇప్పుడు అంత వెంటనే కూర్చుని మాట్లాడకపోతే, రేపు పొద్దున్న తాపీగా మాట్లాడచ్చు కదా॥॥"
"మన నీలు పెళ్లి విషయం గురించండీ॥॥"
"దానికింకా తొందరేమొచ్చిందే॥॥।"
"అది కాదండీ, ఒక్కగానొక్క అమ్మాయి, ఎంతో అల్లారు ముద్దుగా పెంచుకున్నాము, మంచి సంబంధం చూసి పెళ్లి చేయడం మన బాధ్యత కదండీ॥॥।"
"అవును, ఇప్పుడు నేనేమయినా కాదన్నానా?॥॥"
"అబ్బా వినండీ॥॥"
"నీలు అంటే మనకే కాదు, మీ అమ్మ గారికీ, అందరికీ అభిమానమే, వాళ్లందరికీ కూడా అదే ధ్యాస సాయంత్రమే చూశావు కదా, అవకాశం దొరికిందో లేదో పెళ్లి విషయం మాట్లేడేస్తున్నారు"
"అందుకే, నేను కూడా తొందర పడుతున్నది॥॥। "
"సరే, నీ తొందరేమిటో కూడా సెలవియ్యి, విని పడుకుంటాను॥॥"
"అదిగో మళ్లీ నిద్ర॥॥ "
"సర్లేవోయ్, చెప్పు శ్రద్ధ గానే వింటున్నాను॥॥।"
"ఇప్పుడు అంతా అమెరికాలో ఉద్యోగాలు చేస్తున్నారు। అందులో తెలుగువాళ్లు బోల్డుమందున్నారు, అమెరికాలో అయితే డాలర్లలో సంపాయించచ్చు, బోల్డు దేశాలు చూడచ్చు॥॥ నెలకి దగ్గరదగ్గర లక్ష రూపాయలు ఇండియాకి పంపుతారుటండీ॥॥।మనకి తెలిసిన వాళ్లని కూడా చూస్తున్నాము కదా,"
"ఇప్పుడు ఈ దేశంలో కూడా అమెరికా లో చేసే ఉద్యోగాలే చేస్తున్నారే పిచ్చి మొహమా, అంతే సంపాయిస్తున్నారు కూడాను॥॥"
"అదేంకాదుట, వాళ్లు వొదిలేసిన పని, చిన్నా చితకా పనులు ఇండియాకి పంపుతారుట, అదికూడా చవకగా పనవుతుందనిట॥॥ అక్కడ హోదాయే వేరు, అందరికీ కార్లు, పెద్ద పెద్ద ఇళ్లు, ఎక్కడికయినా విమానాలు, షికార్లు"
"అవంతా పైపై షోకులే॥॥।, అక్కడ కూడా బొలెడు కష్టాలు ఉంటాయి"
"మీరేమయినా చూసొచ్చారా? ఎందుకలా వాగడం॥॥"
"అబ్బో, నువ్వు చూసొచ్చావేమిటి,॥॥।"
"చూడాక పోవచ్చు, కాని అమెరికాలో ఉంటున్న వారి బంధువుల ద్వారా తెలుసుకున్నాను, వారి ఇళ్లలో ఆనందం, ఆర్భాటం చూశాను॥॥"
"ఓహో, ఇదంతా ఆ సావిత్రమ్మ గారు, అదే ఇద్దరు పిల్లలు అమేరికా లో వుంటారు, మొన్నే ఒచ్చి వెళ్లారు, ఆవిడ చలవేనా॥॥"
"మీరెలా అనుకున్నా సరే, నా నిర్ణయం మాత్రం మారదు॥॥"
"అసలు ఇంతకీ ఆ నిర్ణయం ఏమిటో॥॥।"
"నా కూతురికి అమెరికా సంబంధమే చెయ్యాలి, ॥॥।"
"అదేం!!! అమెరికాని పొగిడావు, అంతవరకూ బానే వుంది, ఈ అమెరికా పిచ్చి ఎందుకు, ఇప్పుడు ఇక్కడ కూడా పెద్ద పెద్ద ఉద్యోగాలు చేస్తూ బోల్డు సంపాయించే మంచి కుర్రాళ్లు వున్నారు॥॥"
"ఎంత ఉద్యోగంచేసినా, అమేరికా కుర్రాడయితేనే నాకు సమ్మతం॥॥"
"శంఖంలో పోస్తేనే తీర్థం అయినట్టు, అమెరికా వెళ్తేనే నీకు అల్లుడయ్యే అర్హత అందుకుంటారా ఏమిటే॥॥"
"మీరేవిధంగా చెప్పినా సరే, నేను వినను॥। నేనెలాగూ సుఖ పడలేదు, నా కూతురయినా సుఖ పడాలని నా తాపత్రయం॥॥। ఏం తప్పంటారా"
"తప్పుకాదనుకో, అయినా సాయంత్రమేనా, ॥।పక్కింటి పిన్ని గారితో "మంచి భర్త, మంచి కూతురునిచ్చాడు భగవంతుడు, ఎదో ఈ జీవితం ఇలా సుఖంగా గడిచిపోతే చాలని అనుకుంటాను పిన్నిగారు" అని అన్నావు॥॥"
"నేనా??? ఏమో అప్పుడు అలా అనుంటాను॥॥ ఇప్పుడు మాత్రం ఇంతే"
"మళ్లీ ఇంతలో ఏమయిందే, సాయంత్రం నేను బయటికి వెళ్లాకా సావిత్రమ్మగారు ఇంటికొచ్చారా ఏమిటి???"
"ఊరికే ఆవిణ్ణెందుకు ఆడి పోసుకోవడం॥॥।"
"అయినా ఆవిణ్ణి కాదు, సత్యనారాయణ గారిననాలి॥॥"
"మధ్యలో ఆయనేం చేశారు???"
"ఏం చెయ్యలేదు కాబట్టే నా బాధ॥॥।"
"నేను ఇంత ఇది గా మాట్లాడుతుంటే, మీకు అలుసుగా వుందా॥॥। అనవసరమయిన మాటలు మాట్లాడుతారు, అసలు విషయం చెప్పండి॥॥"
"అలాగే, అసలు విషయానికే వస్తాను, ఇప్పుడు నీ సుఖానికేం తక్కువొచ్చింది? "
"ఓయబ్బో తెగ సుఖ పెట్టేశారని॥॥। "
"సరే, అమెరికా అంటావా॥॥ పోనీ నీకు చూడాలనుందా చెప్పు, తల తాకట్టు పెట్టి తీస్కెళ్తాను॥॥। "
"అదొక్కటే తక్కువ నాజీవితానికి, ఉట్టి కెక్కలేనమ్మ స్వర్గానికెక్కునా అన్నట్టు, అమెరికా తీసుకెళ్తారుట, అమెరికా॥॥ మండల అధికారిని పెళ్లి చేసుకున్నందుకు, తిప్పారుగా నన్ను, అంబాజీపేట, ఆకివీడు, అల్లవరం, అమలాపురం, ఇదిగో ఇప్పుడు అనకాపల్లి॥॥।"
"ఆముదాలవలస మర్చిపోయావోయ్॥॥।"
"ఛా పైగా గుర్తు చేస్తున్నారు కూడాను॥॥, ఏదో వెర్రి దాన్ని కాబట్టి, మా అమ్మ వాళ్లు పెద్ద ఉద్యోగస్తులని చెప్తే తలొంచుకుని తాళి కట్టించుకున్నాను॥॥।"
"ఒహొ, flash back లోకి వెళ్లావా॥॥। "
"మీకెప్పుడు వెటకారమే, అరచేతిలో స్వర్గంచూపించి, నన్ను వెర్రిదాన్ని చేసి ఇన్నాళ్లు ఆడించేశారు॥॥"
"ఇప్పుడు సావిత్రమ్మ గారు జ్ఞానోదయం చేశారు కాబోసు॥॥।"
"అదిగో మళ్లీ మాట మారుస్తారు॥॥।"
"సరే, అమ్మాయి సుఖ పడటమే నాకూ కావాల్సింది, మనమే అన్నీ అనుకుంటే ఎలా, అమ్మాయికి ఎలాంటి భావాలున్నాయో కనుక్కోవాలి కదా??"
"అమ్మాయికి మనం లోకం గురించి చెప్తే, అదీ తెలుసుకుంటుంది, మంచి సంబంధం తెస్తే చేసుకుంటుంది॥॥"
"సరే, అలాగే, నువ్వన్నట్టే కానీ, ఇప్పుడు ఆనందమేనా, రేపు పొద్దున్న మిగతావి మాట్లాడుదాము॥॥"
"సరే, ఇప్పుడు కాస్త మనసు కుదుట పడింది। ఇప్పటికే బాగా ఆలస్యమయిపోయింది॥॥ పడుకోండి॥॥"

ఒక నవ్వు నవ్వి, ప్రభాకరంగారు అనుకున్నారు, "నా నీలు మంచి సంస్కారం ఉన్న పిల్ల। మన సంస్కృతి, కళల పట్ల మంచి గౌరవం, అవగాహన కలిగిన వ్యక్తి, తన చుట్టూ కూడా వాటిని పంచగల, వాటిపట్ల గౌరవం పెంచగల వ్యక్తి, కాబట్టి అమెరికా వెళ్లినా, భారతదేశంలో వున్నా తన వ్యక్తిత్వం నిలుపుకుంటుంది॥। నాకా ధీమా వుంది॥॥" అని ప్రశాంతంగా నిద్రలోకి జారుకున్నారు॥॥

ఇంకా పూర్తిగా తెల్లారినట్లు లేదు।
మంచం పక్కన సెల్ ఫోను మోగుతోంది। ప్రభాకరంగారికి నిద్ర పాడయింది॥॥ "ఏమోయ్ కాస్త ఫోను చూడచ్చు కదా॥॥।"శశికళగారు వంటింట్లోంచి వస్తూ, "మీ పక్కనే వుంది కదా, నేను వంటింట్లోచి వచ్చి చూడాలి॥॥।"
సెల్ ఊలపల్లిలో సూర్యం నంబరు చూపిస్తోంది।
ఆవిడ ఫోను ఎత్తారు
.....
...
........
"ఆ, నీలు కి, మా నీలుకి, అయ్యో భగవంతుడా॥॥ ఇప్పుడు నీలుకి ఎలా వుంది॥॥॥।" అని ఏడ్చేశారు
ఆవిడ గొంతులో భయం, ఆందోళన చూసి, వెంటనే ఆవిడదగ్గరికి వొచ్చారు ప్రభాకరంగారు॥॥
(శ్రీ హర్ష - 6/27/5 - సశేషం)